Τα τελευταία χρόνια είναι σύνηθες να γίνονται ενδοαρθρικές ενέσεις στα γόνατα σε περιπτώσεις οστεοαρθρίτιδας. Επειδή όμως είναι συχνή η κατάχρηση αυτών των ενέσεων, καλό είναι να γνωρίζουμε μερικά πράγματα που αφορούν στις ιδιότητες της κορτιζόνης και στις επιπτώσεις της στα γόνατα.
Πολλές φορές ασθενείς μεγαλύτερης ηλικίας με οξύ πόνο στο γόνατο προσέρχονται στον ορθοπαιδικό και του ζητούν να τους κάνει μία ένεση κορτιζόνης προκειμένου να τους ανακουφίσει από την οξεία φάση του πόνου. Επίσης, ασθενείς οι οποίοι δεν θέλουν να χειρουργηθούν παρόλη την προχωρημένη οστεοαρθρίτιδα είτε λόγω άποψης είτε επειδή υπάρχουν σοβαρές συνοδές παθήσεις (καρδιολογικά προβλήματα κλπ.), συχνά κάνουν κατάχρηση επανειλημμένων ενδοαρθρικών ενέσεων με κορτιζόνη στο γόνατο.
Ας πούμε όμως πρώτα δύο λόγια για την αρθρίτιδα του γόνατος.
Η οστεοαρθρίτιδα του γόνατος είναι μία χρόνια εκφυλιστική πάθηση, κύριο χαρακτηριστικό της οποίας είναι οι βαθμιαία φθορά του αρθρικού χόνδρου. Πόνος κατά την βάδιση ή κατά την έγερση από μια καρέκλα, διαταραχή του άξονα των ποδιών προς τα έσω (ραιβότητα) ή προς τα έξω (βλαισότητα), κριγμοί, οίδημα, δυσκαμψία είναι μερικά από τα συμπτώματα τα οποία μπορεί να έχει κάποιος ασθενής με οστεοαρθρίτιδα γόνατος.
Στην πρώτη επαφή με τον ορθοπαιδικό χορηγούνται συνήθως αντιφλεγμονώδη φάρμακα, δίνονται οδηγίες για την τροποποίηση της καθημερινής δραστηριότητος ώστε να μην επιβαρύνονται τα γόνατα κλπ..
Υπάρχουν ασθενείς οι οποίοι βιάζονται να κάνουν μία χειρουργική επέμβαση προκειμένου να ανακουφιστούν από το πρόβλημα τους και άλλοι οι οποίοι είναι τελείως αρνητικοί με την χειρουργική επέμβαση.
Ωστόσο η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση και είναι ανάλογη με την βαρύτητα της πάθησης και την κατάσταση του ασθενούς.
Όταν τα πρώτα συντηρητικά μέτρα αντιμετώπισης αποτύχουν, τότε η κορτιζόνη είναι συχνά πολύ βοηθητική κατά την οξεία φάση, μιας και η δράση της είναι κυρίως αντιφλεγμονώδης και περιορίζεται μόνο στο σημείο της έγχυσης, δηλαδή στην άρθρωση του γόνατος.
Αυτό σημαίνει ότι το άτομο δεν διατρέχει κανένα γενικευμένο κίνδυνο ούτε χρειάζεται κάποια ιδιαίτερη διατροφή (αποφυγή κατανάλωσης άλατος, ψαριού κλπ.), όπως συχνά ακούγεται.
Πρόκειται λοιπόν για ένα πολύ ισχυρό αντιφλεγμονώδες φάρμακο, το οποίο δρα στην περιοχή της βλάβης και μάλιστα τα σκευάσματα που κυκλοφορούν τα οποία είναι βραδείας αποδέσμευσης, επιδρούν περίπου για μία βδομάδα, μειώνοντας τα συμπτώματα και τον πόνο.
Δεύτερη και τρίτη επανάληψη μπορεί να γίνει μετά από διάστημα 15-20 ημερών. Ακόμα καλύτερα αποτελέσματα φαίνεται να υπάρχουν όταν μετά την μείωση της φλεγμονής από την έγχυση της κορτιζόνης, ακολουθήσει μία ένεση υαλουρονικού νατρίου, η οποία βελτιώνει την ελαστικότητα του χόνδρου σύμφωνα με τελευταίες έρευνες.
Πρέπει να τονίσουμε όμως ότι οι επανειλημμένες εγχύσεις κορτιζόνης στα γόνατα δεν φέρνουν το επιθυμητό αποτέλεσμα, αντίθετα πολλές φορές και κατά τη διάρκεια χειρουργικής επέμβασης ανθρώπων που έχουν υποβληθεί σε επανειλημμένες εγχύσεις κορτιζόνης, διαπιστώνονται αυξημένοι κρυσταλλικοί ιστοί, αποτέλεσμα αυτών των ενέσεων, που κάθε άλλο παρά έχουν βοηθήσει. Αντίθετα έχουν συμβάλει στην μεγαλύτερη δυσκαμψία της άρθρωσης και την αύξηση του πόνου.
Ως εκ τούτου, ενέσεις κορτιζόνης σε ηλικιακά νέους ασθενείς με οξύ πόνο στο γόνατο πρέπει να αποφεύγονται.
Συνοψίζοντας θα λέγαμε ότι η συντηρητική αντιμετώπιση της οστεοαρθρίτιδας γόνατος πρέπει να γίνεται πάντοτε μετά από την συζήτηση με τον εξειδικευμένο ορθοπαιδικό λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες κάθε ασθενούς. Η έγχυση κορτιζόνης πρέπει να γίνεται με μέτρο και με την σωστή επιλογή κάθε ασθενούς με μόνο γνώμονα το συμφέρον αυτού.
